SEVGİ NEYDİ SEVGİLİ? - Aycan Öcal
Spot: İşte! Sen de böyle, ne yapacağını bilemeden amaçsızca koşup koşup duruyordun. Varmak istediğin hedefin yoktu, amacın yoktu. Beklediğin bir son yoktu. Ve beni sevdiğini söylüyordun. Sevgi kavramı daha olgunlaşamamıştı ki sende. Gözlerin, hiçbir şeyin özünü görmeye muktedir değildi henüz. Sen daha gönül gözü ile sevmenin ne olduğunu kavrayamamıştın sevgili...
Sevgi Neydi Sevgili?
Koşuyordun. Geniş, yeşil bir tarlanın ortasındaydın. Çiçekleri görüyordun biliyorum, ben de görüyordum. Sen sadece bu güzelliği görüyor, bir baştan bir başa koşuyordun. Nefes nefese kalıyordun, biraz dinlenip çatlayana kadar tekrar koşuyordun. Arada bir etrafa bakıyordun, bir ara gözlerimiz buluşuyordu. Ben hâlâ oturuyordum vesenin gözlerinin içindeki pırıltıyı görebiliyordum. İçin için benimle alay ediyordun biliyorum. Çünkü sana göre ben durgundum, sen ise hareket halindeydin. Her koştuğunda yeni bir şeyler keşfettiği zannediyordun. Ben ise hep olduğum yerdeydim. Benim için böyle düşünüyordun, biliyordum. Aslında gördüğün her şey; yeni olmak şöyle dursun arka arkaya gelen döngünün izleriydi. Hem koşarken göremediğin şeylerde vardı. Bastığın yerde filizlenen bitkileri göremiyordun mesela. Yeni bir hayata tutunmaya çalışan bitkilere dikkatsizce basıp yok olmalarına sebebiyet veriyordun. Taptaze filizler, gelişemeden ayaklarının altında ezilip doğmadan ölüme mahkûm oluyorlardı. Hep anlık yaşıyordun, olayların derinliğini kavramıyordun. Oturduğum yerden sadece seni seyrettiğimi zannediyordun. Arada göz göze geliyorduk, bu bile anlıktı sence. Her şeyin birbirine ince düğümle bağlanıp eklendiğini anlayamıyordun...
Yoruldun, biliyorum. Yanıma diz çökmenden anladım, soluk soluğa kalmıştın. Artık koşacak gücün kalmamıştı. Etrafa bakarken, gözlerinde iyi iş başarmış insanların başarı ifadesi ışıldıyordu...
Biraz ileride, kedi yavruları annelerinin etrafında oynaşıp duruyordu. Yakınlarındaki ağacın etrafında birbirlerinin kuyruklarını yakalamaya çalışıp koştururken, biri ağaca tırmanıyor diğerleri annelerinin kuyruğuna yapışıyordu. Anne kedi bilgece izliyordu onları. Yavrularının koşup yorulacağını biliyor, onları seyretmekle yetiniyordu. Nitekim yorulan yavrular annelerinin yanına koşuyor, o da onları yalayarak uyutuyordu, sonsuz bir mutlulukla...
İşte! Sen de böyle, ne yapacağını bilemeden amaçsızca koşup koşup duruyordun. Varmak istediğin hedefin yoktu, amacın yoktu. Beklediğin bir son yoktu. Ve beni sevdiğini söylüyordun. Sevgi kavramı daha olgunlaşamamıştı ki sende. Gözlerin hiçbir şeyin özünü görmeye muktedir değildi henüz. Sen daha gönül gözü ilesevmenin ne olduğunu kavrayamamıştın sevgili...
Evet ben durgundum. Sen benim bu hâlimle eğleniyordun. Sen ise ilerliyordun ya? Hadi bakalım kolay gelsin, sen ilerlemeye devam et. Yanımdan kalkıp gitme vaktin çoktan geldi artık...